Jack Norris, Dyrektor

Gdy przymierzasz się do przejścia na weganizm, może być Ci trudno przewidzieć, jak zareagują twoi przyjaciele i rodzina. Nowa wiedza, o tym jak źle traktowane są zwierzęta hodowlane, najprawdopodobniej sprawi, że zechcesz się nią podzielić z innymi, by mogli się do Ciebie przyłączyć i przestać wspierać to cierpienie.

Jeśli masz szczęście, Twoja rodzina i przyjaciele wesprą Cię w postanowieniu o zaprzestaniu jedzenia zwierząt – niektórzy mogą nawet do Ciebie dołączyć! Możliwe jednak, że niektórzy członkowie Twojej rodziny będą postrzegać wegański styl życia jako obrazę ich własnego stylu życia, religii, a nawet wspomnień o zmarłych członkach rodziny, którzy polowali czy łowili ryby.

We wszystkich tych przypadkach może być trudno znaleźć odpowiednie słowa w odpowiedzi. Jeśli naciskamy na kogoś, by podjął działanie, typową reakcją jest opór, szczególnie jeśli to ktoś z rodziny. Wielu wegan przekonało się, że najlepiej jest po prostu dać dobry przykład i poczekać, aż rodzina i przyjaciele sami zaczną zadawać pytania.

Składniki odzwierzęce, a czynienie jak najwięcej dobra

Kiedy przechodzi się na weganizm, często w pierwszym odruchu chce się udowodnić przyjaciołom i rodzinie, że można żyć bez jakichkolwiek produktów pochodzenia zwierzęcego.

Ważne jest, aby zdawać sobie sprawę, że etyka wegańska to nowy kierunek. I choć historia zna przypadki życzliwego podejścia do zwierząt, żadne społeczeństwo nie było wegańskie. Ze względu na historię wykorzystywania zwierząt przez ludzi, części ich ciał znajdują się w produktach, które nas otaczają, a całkowite wyeliminowanie składników pochodzenia zwierzęcego z naszego życia może być nierealne i stać się źródłem trudnej do zniesienia presji.

W tym momencie nie jest aż tak bardzo ważne, by ludzie w 100% zrezygnowali z produktów pochodzenia zwierzęcego. Najważniejsze jest, by podjąć kroki prowadzące społeczeństwo do odejścia od wykorzystywania zwierząt. To mocny argument za tym, aby weganie byli w 99% weganami, a dodatkowy czas i energię emocjonalną wykorzystali, by inspirować innych do przejścia na dietę roślinną.

Dążenie do bycia stuprocentowym weganinem może zaszkodzić próbom przekonania innych do przyłączenia się do Ciebie i sprawić, że weganizm wyda im się zbyt trudny. Gdy chcemy zachęcić kogoś do postawienia pierwszych kroków na drodze do wegańskiej przygody, dobrym sposobem może być pokazanie, że unikanie produktów pochodzenia zwierzęcego nie musi prowadzić do alternatywy w stylu: „wszystko albo nic”.

Jak to zrobić? Oto kilka praktycznych wskazówek:

• Zamawiaj jednoznacznie wegańskie potrawy, gdy jesteś z przyjaciółmi i rodziną w restauracji, zamiast wypytywać personel o wszystkie składniki.
• Jeśli ktoś mówi: „Nie mogę przejść na weganizm, ponieważ nigdy nie mógłbym zrezygnować z [wstaw jego ulubiony produkt odzwierzęcy]”, zachęć go do wyeliminowania z diety wszystkich pozostałych produktów pochodzenia zwierzęcego.
• Jeśli ktoś wraca do poprzednich nawyków żywieniowych, nie skreślaj go — każdy kolejny dzień jest szansą na działanie, które zapobiega cierpieniu zwierząt!

Są weganie, którzy twierdzą, że ważne jest przedstawianie spójnego przesłania: ludzie mają moralny obowiązek wobec zwierząt, a używanie produktów odzwierzęcych w jakichkolwiek okolicznościach jest niewłaściwe. Z naszego doświadczenia wynika, że elastyczność w tych kwestiach sprawdza się lepiej i bardziej zbliża społeczeństwo do dnia, w którym zwierzęta przestaną być wykorzystywane.

Przypomnij sobie swoją własną podróż

Czasem, gdy ludzie przechodzą na weganizm, zaczynają mieć trudności ze zrozumieniem, dlaczego inni weganami nie są. Odkąd staliśmy “w pełni świadomi” cierpienia zwierząt, zdarza się, że trudno jest nam sobie przypomnieć czasy, kiedy to my żyliśmy w niewiedzy – nie zdawaliśmy sobie sprawy, a czasami po prostu nie chcieliśmy wiedzieć.

Pamięć o swojej własnej drodze do weganizmu sprawia, że wolniej oceniamy i szybciej nawiązujemy relacje z nie-weganami. Nikt nie jest doskonały. I jeśli naszym celem jest zmniejszenie cierpienia zwierząt, musimy zachować poczucie pokory w kontaktach z tymi, których chcemy zachęcić do zmiany.

Stereotyp—zły weganin

Weganie mają pełne prawo do gniewu z powodu złego traktowania zwierząt, a gniew i pilna potrzeba zmian mogą być silnymi czynnikami motywującymi nas do działania na rzecz zwierząt. Ważne jednak, by zdawać sobie sprawę, że nie-weganie chętniej przejdą na “dobrą stronę mocy”, gdy weganie będą im się kojarzyć raczej ze szczęściem niż z gniewem. Dlatego kiedy przebywasz wśród nie-wegan, najlepiej okazuj radość i satysfakcję, które towarzyszą Ci, gdy czynisz świat lepszym i bardziej współczującym miejscem.

Media społecznościowe

Jak często publikować na Facebooku i w innych mediach społecznościowych posty dotyczące problemów zwierząt? To świetny sposób na rozpowszechnianie informacji o tym, co dzieje się ze zwierzętami, ale jeśli będziesz publikować je zbyt często, Twoi znajomi przestać obserwować Twoją aktywność. Dlatego warto publikować swoje posty w sposób przemyślany i z umiarem, by wzbudzić zainteresowanie znajomych, ale ich nie przytłoczyć.

Kiedy warto być nachalnym

Jest jeden wyjątek od zasady dawania dobrego przykładu – sytuacja, kiedy ktoś czepia się Ciebie z powodu weganizmu. Zwykle możesz to zdusić w zarodku, właśnie poprzez aktywne próby przekonania takiej osoby do weganizmu. A jeśli to nie pomaga i ciagłe zaczepki ze strony tej osoby stają się uciążliwe, odpowiedz prośbą o obejrzenie filmów, przeczytanie artykułów lub książek. Jest szansa, że po kilkukrotnym i konsekwentnym powtórzeniu prośby, taka osoba, nie będzie już wracać do tego tematu w przyszłości.

Wnioski

Zrozumienie, że weganizm jest stosunkowo nowym zjawiskiem i że naprawdę niewielu z nas urodziło się weganami, pomaga zachować pokorę w próbach przekonania innych do zrozumienia naszej perspektywy. Pozytywny przykład, który damy naszym własnym zachowaniem przyjaciołom i rodzinie, przyniesie najwięcej dobrego. A jeśli naprawdę chcesz wywrzeć ogromny wpływ na innych, zostań wolontariuszem i darczyńcą w Vegan Outreach!